Sonnenwende
Zdjęcie pochodzi z bloga sonnenwende-1945.blogspot.com

W dniach 15-18 lutego trwała Operacja Sonnenwende, czyli Pancerna Bitwa o Stargard

Dziś, 15 lutego 2023 roku, przypada 78. rocznica rozpoczęcia jednej z ostatnich głównych niemieckich pancernych akcji na froncie wschodnim. Miała na celu zmianę sytuacji strategicznej Niemiec na tym froncie.

To Unternehmen Sonnenwende (z niem. Operacja Przesilenie dnia z nocą) 15-18.02.1945 r., znana również jako Pancerna Bitwa o Stargard, której celem było zatrzymanie wojsk marszałka Żukowa, by atak na Berlin był opóźniony o kilka tygodni.

Plan operacji zakładał jednoczesne uderzenie z północy, z rejonu Stargardu i z południa, z rejonu Głogowa i Gubina. Ze względu na trudności logistyczne, sytuację na innych odcinkach frontu oraz upór Hitlera, który nie pozwolił na ewakuację wojsk z Kurlandii, zdecydowano się przeprowadzić uderzenie tylko z północy.

Celami operacji były także:

  • zadanie maksymalnych strat nieprzyjacielowi,
  • odblokowanie zgrupowania niemieckiego w okolicach Choszczna,
  • odblokowanie Kostrzyna.

Mocno rozciągnięte skrzydło 1 Frontu Białoruskiego dawało szansę wbicia klina z północy od strony Stargardu i od południowego wschodu. W ten sposób od zaopatrzenia odcięte zostałyby atakujące siły wojsk radzieckich. Plan przewidywał natarcie z rejonu Stargardu w kierunku Kostrzyna i Gorzowa Wlkp. oraz dalej na spotkanie ofensywy, która miała nastąpić od granicy słowackiej.

Przygotowania: na dowódcę operacji Hitler planował Himmlera

Po zdecydowanym sprzeciwie Guderiana wobec tej kandydatury, na dowodzącego wyznaczono generała Wencka, który wracając z Berlina po konferencji z Hitlerem na stanowisko dowodzenia 17 lutego uległ poważnemu wypadkowi samochodowemu, zasypiając za kierownicą i uderzając w balustradę mostu. Ciężko rannego zastąpił gen. Hans Krebs. Na początku lutego zaczęto koncentrować wojska niemieckie.

Przebieg: ofensywa rozpoczęła się 15 lutego 1945 z rejonu Suchania w kierunku południowym na Choszczno

Nacierającym wojskom udało się połączyć z oddziałami pod Choszcznem i utworzyć do nich wąski korytarz. Następnego dnia ruszyło główne uderzenie, z linii między Stargardem a jeziorem Miedwie. Wieczorem 17.02 rozpoczęły się kontrataki oddziałów radzieckiej 3. Armii Uderzeniowej i natarcie niemieckie zostało praktycznie powstrzymane. Następnego dnia Niemcy oficjalnie wstrzymali dalsze działania zaczepne.

Rezultat: operacja zakończyła się porażką niemiecką

Za cenę dużych strat własnych udało się jedynie przesunąć linię frontu o 18-20 km, odbić Banie i Pyrzyce, wycofać część sił z kotła pod Choszcznem. Długofalowym efektem ofensywy było utwierdzenie marszałka Żukowa w przekonaniu, że przed zdobyciem Berlina konieczne jest zabezpieczenie prawej flanki poprzez oczyszczenie z Niemców Pomorza Zachodniego. Wynikiem tego było rozbicie Grupy Armii „Wisła” w realizowanej II fazie operacji pomorskiej.

ŹRÓDŁO: pl.Wikipedia.org